Cusco, Inka ruines en op stap met stichting HoPe

Buenas dias,

Vandaag een update over onze 3 weken in Cusco. Leuke stad met veel te doen: veel leuke restaurantjes :), veel musea, veel winkels en markten, kortom hier konden wij ons wel een tijdje vermaken! De foto's vind je hier (kies diavoorstelling en druk daarna op F11).

In de heilige Inca vallei hebben we de ruines van Pisac, Ollantaytambo en Saqsaywaman bekeken en ook de Salinas (zoutpannen). De ene met de bus, de andere met een gehuurde auto (joepie vrijheid!) en de andere lopend. Vandaag is Paul op pad met een motor, de onverharde wegen aan het verkennen ten Zuiden van Cusco.

En natuurlijk zijn we naar Machu Picchu geweest, Paul had een welbekend zelf ontdekken-moment, dus hebben we een eigen trektocht gedaan van 3 dagen (zonder dure trein of trekking) via Santa Maria naar Santa Teresa (hobbel hobbel in de lokale bus) en vervolgens langs het spoor gelopen naar Aguas Caliente (een toeristisch Disney-dorp) van waaruit je naar Machu Picchu gaat. ’s Ochtends om 3h30 gaan wandelen naar boven. Als nummer 40 & 41 Machu Picchu binnen! Hoewel we de foto’s kennen was het toch impressionant vanwege de grootte maar voornamelijk ook vanwege de prachtige locatie in de natuur! Veel bekeken en vervolgens nog de Wayna Pichu beklommen (stijl!), na 11h wandelen was zelfs Paul ook moe! Toch nog de bikkels uitgehangen, al zeg ik het zelf :), en naar beneden gelopen (auw die knieen). Om 17h beneden eindelijk de eerste maaltijd van die dag en daarna snel de benen ontspannen in de warm water bronnen want de volgende dag moesten we ook nog teruglopen langs het spoor. Prachtige zelf-doen tocht en mooie Machu Picchu!

In Cusco hebben we vervolgens verschillende reizigers ontmoet die we in Ecuador en/of Iquitos ook tegen het lijf zijn gelopen. Zo hebben we gezellig gegeten met Janet, een NL’ se vrouw, gelunched met Jeroen en Tulay een NL’s stel, Pisco Sour gedronken met Anna en Patrik, een Zweeds stel en zijn we dronken geworden met de Deense broers Lars & Leif. Ook Sandra gezien, joepie! Leuk samen geshopt, gegeten en gekletst, gezellig! Het lijkt wel vakantie! Nog steeds kan ik me verbazen over het feit dat ik de volgende dag niet hoef te werken. En nog steeds zou ik het niet erg vinden als ik morgen weer in Utrecht zou moeten staan. Velen zullen me nu voor gek verklaren :), wees gerust ik verveel me niet hoor en ik zal morgen niet in Utrecht staan.

Om het afkicken van het werk te vergemakkelijken :) zijn we hier een héééél klein beetje gaan werken en hebben we een introductie flyer gemaakt over “wat is een computer en wat kan je ermee” voor 2 middelbare scholen in de bergdorpen Patacancha & Tiracancha, welke door stichting HoPe http://www.stichtinghope.org/ worden ondersteund.

Ook zijn we met Walter (welke de stichting heeft opgericht en 18jr in Peru woont) een paar keer op pad geweest. Een dag naar een kleuterschool in Pampallacta en een lagere school in Acchahuata, een andere dag naar de middelbare school in Tiracancha en een derde dag naar Patacancha. Erg leuk om deze kant van Peru te zien en prachtige kids (zie foto’s)! Dinsdag gaan we weer naar Patacancha waar dan Piet van Ipenburg (schrijver van het boek Les in Lima) met een NL klas is, zij krijgen een rondleiding in de school en spelen ’s middags een potje voetbal. Ben benieuwd wie gaat winnen op deze hoogte (+/- 3800 m): de grote Nederlandse kerels of de kleine Peruanen met grote longen :).

Alle scholen die HoPe ondersteund liggen ver afgelegen, wat betekent dat alle ondersteuning een hele dag over onverharde wegen moet hobbelen voor een school wordt bereikt. Daardoor zijn deze scholen voor leraren (die helaas elk jaar op een andere school worden geplaatst) de minst aantrekkelijke plaatsen om te werken en ook voor de begeleiders van het ministerie van onderwijs. Hierdoor is de kwaliteit regelmatig minder bij de scholen in de steden. De kwaliteit van onderwijs is hetgeen waar HoPe aan werkt, in intensieve samenwerking met het ministerie van onderwijs. Niet de makkelijkste weg maar wel de duurzaamste, petje af voor het opbrengen van al dat geduld!

Tijdens de vele uren in de auto met Walter erg veel geleerd over Peru, over het onderwijssysteem, over de geschiedenis van het land, over de mentaliteit van Peruanen en over de gewoontes, …. Ik zou het niet beter kunnen verwoorden dan de samenvatting die Joop van Kessel aan Walter gaf over zijn 40jr priester en ontwikkelingswerk in de Andes “Ze denken toch anders.”:

• zo lijkt de dood hier minder impact op de nabestaanden te hebben,
• zo krijgt intrinsieke motivatie een hele andere lading: “ik heb vannochtend genoeg geld verdient om te overleven dus ben ik vanmiddag vrij” en
• zo denken wij dat Nederlanders voornamelijk aan zichzelf denken, in Peru is dit verbazingwekkend nog erger, de meesten zijn voornamelijk met zichzelf bezig. Er zijn weinig cooperaties omdat men elkaar (vaak terecht) niet met geld vertrouwd. Dus rijdt elke boer een hele dag naar de markt om dat ene zakje aardappelen te verkopen, zitten ze allemaal op een rij in de bus. Het gebrek aan vertrouwen en saamhorigheid is misschien wel een van de oorzaken waarom hier nog geen arbeiders/onderklasse opstand is geweest tegen de gevestigde rijke orde die dit land bestiert.

Echter het is nog niet zo lang geleden (jaren ’60 en ’70) dat de landhervorming een einde maakte aan het grootgrondbezit (de haciendas) en daarbij het nog officieus bestaande lijfeigenschap. De volwassenen van vandaag hebben niet geleerd kritisch te zijn. Ben benieuwd naar de toekomst van Peru!

Na het leren van de afgelopen 3 weken gaan we weer sightseeën: dinsdag avond vertrekken we uit het mooie Cusco richting Arequipa voor een trektocht door de Colca Canyon een canyon tot wel 3000m diepte. Dit is twee keer zo diep als de Grand Canyon in de US, dus dat belooft mooi te worden! Gaan we de benen weer even trainen, maar hardlopers van Haagatletiek, ik vrees met grote vrezen dat we onze conditie al lang en breed kwijt zijn en jullie al de 10k lopen, niet?

Ciao P&P