Jungle update

Buenos tardes Holanda,

Hier een update van onze spannende jungle avonturen in Cuyabena (in het Noord-Oosten van Ecuador bij de Colombiaanse grens). Maandag (31aug) zijn we ’s ochtends vanuit Lago Agrio vertrokken met de auto, 3 uurtjes rijden en daarna met de kano een paar uurtjes peddelen (op de Agio Negro) om in de diepere jungle aan te komen. Omdat de rivier zo laag stond vanwege het droogseizoen was peddelen eigenlijk eerder trekken, duwen & sjorren aan de boot: boomstam over en boomstam onder. Nu voelden we wat onze beslissing om zonder motor, op een klein riviertje en echt back to basics betekende!

Eerste nacht hebben we geslapen bij een koffie- & cacaoboer die al 12 jaar redelijk afgesloten van de bewoonde wereld leeft, geweldig aimabele man waarmee we ’s avonds gezellig hebben gekaart bij kaarslicht, want hier is natuurlijk geen electriciteit. Die avond voor het eerst in ons leven een douche genomen in een rivier (tussen de piranha’s), mooie ervaring om tussen al dat natuurschoon te wassen en plassen.

Volgende dag kano weer ingepakt -incl 5 dagen voedselvoorraad- en op weg naar het tweede basecamp. Voor al het spannends wat we gegeten en gevangen hebben kan je de foto’s bekijken!

Wat op ons veel impact maakte zijn deze toppertjes en verschrikkingen:

• Verschrikking = overal zie je oliepijpen langs de wegen rond het natuurgebied, veel jungleland wordt opgekocht en vernietigd vanwege de olie. Indigenous people krijgen op het eerste gezicht hoge bedragen, maar na een aantal jaren is het geld op en leven ze arm in de stad zonder zelf te kunnen verbouwen en zonder opleiding of professie. In de bus rijdend langs de oliepijpen geluisterd naar Kyteman “stand for something” …, waar staan wij voor in ons leven, we verdienen geld voor onszelf maar staan we ergens voor in andermans belang?
• Toppertje = veel eten hebben we zelf verzameld en gevangen. Wat ons verbaasde is de aandacht (voor details) die besteed wordt aan eten koken . Met heel veel zorg bereidde onze tweede gids Samuko elke maaltijd. Kunnen wij nog wat van leren met onze kant en klaar pakjes.
• Toppertje = jawel daar komt ie, een oefening in geduld voor Petra! Afkicken van de NL mentaliteit om dingen te gaan regelen en doen. Er was weinig te regelen of doen, gewoon rustig afwachten bv tot het eten klaar is. Zoals een wijze professor zei “people became human doings instead of human beings”. En eigenlijk was het wel zeer aangenaam.
• Toppertje = we hebben ook weer geleerd dat we helemaal niet zoveel kleren nodig hebben, het aantal kleren wat we meehadden = broek/shirt/onderbroek voor overdag & een ander setje voor ’s avonds.

Vrijdag (4sept) weer terug in de bewoonde wereld, veel geleerd over surviven en de manier van leven in de jungle, prachtige ervaring!

Ook nog een spannend verhaal, vrijdag nacht namen we de nachtbus van Lago Agrio naar Quito. Na een uur reizen kwamen we bij een militaire controlepost waar iedereen de bus uit moest om zijn identiteitsbewijs te laten zien. Terwijl wij nog druk bezig waren om onze paspoorten te laten zien reed onze bus inclusief al onze bagage weg! Wij een andere bus aangehouden en daarmee de achtervolging ingezet. Na een half uur hadden we onze eerste bus ingehaald en konden we (nadat we de volledige busstaf voor van alles en nog wat uitgemaakt hadden) gelukkig weer instappen, pfff.

In Quito helaas afscheid genomen van Jochem & Joyce, snik snik hik hik :).

Inmiddels zijn we enorm aan het relaxen in Vilcabamba, lekker lezen en wandelen. Interessant zijn de discussies met verschillende grijze ex-hippies over politiek en economie, veel geloven in conspiracy theorien over van alles en nog wat (9/11, de Euro, griepprikken, …). En met veel verbazing hoor ik heel wat verwijten richting Europa over tafel komen zoals “Europa is meer en meer aan het verenigen omdat ze de wereld weer willen colonialiseren”, “Door Europa blijven armen landen arm door hoge interest-leningen” (zit wat in), en sommigen leven in het verleden met wel heel veel verwijten over de colonalisaties. Op de vraag wat ze zelf doen tegen al dat onrecht blijft het verdacht stil (en nemen ze nog een biertje), wel verwijten en niks doen…? Hebben armere landen vandaag ook niet enige keuze mogelijkheid, bv door geen geld van de wereldbank te lenen of door geen oliemaatschappijen toe te laten etc? Is het terecht dat arme landen die slachtoffer rol claimen? Is Singapore een goed voorbeeld van een land wat zichzelf in rap tempo van arm naar rijk heeft weten te managen? Maar dat mag ik eigenlijk niet zeggen want ik ben rijk en heb alle keuzemogelijkheid, tja daar is niks tegen in te brengen. Wordt vervolgd!

Rond het weekend denken we de oversteek te maken naar Peru.

Foto's vind je hier.