De politie

14 februari 2010 - Ambon, Indonesië

Het valt allemaal in het niets:

  • De discussie wel of geen een bikini dragen. Maw een T-shirt en een broek dragen die –zoals ze hier graag zien- schouders en knieen bedekken tijdens het zwemmen;
  • Je bips afvegen met een kommetje water en je handen, zonder WC-papier;
  • Aanbiedingen voor triootjes;
  • Aanvallen van 10 ojek-mannen die aan je trekken (Ojek = een brommer die fungeert als taxi);
  • De boot naar Buru eiland, waar je je gereserveerde matrasje moet delen met je linker en rechter buur, omdat Indonesiers met z’n 3en op 1 matje slapen en graag lepeltje lepeltje liggen;
  • De aanrakingen door alle zwangere vrouwen omdat ze allemaal hopen dat hun baby dan net zo wit wordt als jij;
  • De tientallen telefoons met camera die we elke dag onder onze neus gedrukt krijgen omdat iedereen een foto wil hebben van de witte;
  • Het waden door zwerfvuil op zoek naar een prullenbak voor je eigen afval omdat je graag het goede voorbeeld wilt geven, maar prullenbak een woord is dat hier nog niet bestaat.

Het is allemaal onschuldig vergeleken met de aandacht die we op Buru eiland kregen, van niemand minder dan de gehele politiemacht aldaar. Bij aankomst op Buru werden onze paspoorten gevraagd door het hotel, om een fotokopie te maken voor de politie. Een halfuur later stonden 6 agenten voor de deur van het hotel. Om onze paspoorten over te schrijven en kopies te maken van alle stempels (en dat zijn er ondertussen nogal wat). Petra lag in de hotelkamer te slapen en gelukkig wist Paul ze nog net buiten onze kamer te houden. “is she really you wife, can we see her?”. Enfin, na een uurtje waren ze weg en van de buren begrepen dat er gemiddeld 1x per 2 jaar blanke toeristen kwamen op Buru.

De volgende dag zaten we ’s avonds voor het hotel wat te drinken, toen nummer 1 langskwam: een politieman op een motor kwam de administratieboeken van het hotel ophalen. Niet veel later kwam nummer 2: we werden vereerd door een ME vrachtwagen vol met 10 man politie. Zij kwamen een verdere hotelinspectie verrichten en vragen stellen aan de receptionist. Zij waren amper weg toen nummer 3 verscheen: een man in burger die onze begeleider van de dag (een engelse leraar van het eiland) het hemd van het lijf vroeg: “wat we die dag hadden gedaan?”, “wie we bezocht hadden?”, “bij welke bank ik in Jakarta had gewerkt?”, “wat we hier deden?”, “waarom we morgen al weg gingen?”, en een discussie met onze Engelse leraar over of we wel/niet getrouwd konden zijn met onze leeftijd. Hij had onze dossiers blijkbaar goed bestudeerd! Alles werd live doorgebeld naar de chef. Het hele schouwspel speelde zich af voor onze neus, maar zonder dat wij werden aangesproken! Na een kruisverhoor van een half uur droop hij af.

De dag erop om 8h gingen we met de boot terug naar Ambon, enerzijds omdat het regelen van betaalbaar vervoer lastig was, maar anderzijds ook omdat de politie-aandacht iets te veel van het goede was. De aandacht was echter nog niet afgezwakt want bij de boot wachtte 20 man politie ons op, allemaal wisten ze de omstanders te beantwoorden waar we vandaan kwamen en hoe we heetten. Ze wilden er blijkbaar zeker van zijn dat we echt in Ambon zouden afstappen, want we werden tijdens de oversteek ook ‘begeleid’ door een groep undercover-agenten, welke makkelijk te herkennen waren door de aanwezigheid van hun undercover-baas, dezelfde man die de avond ervoor zoveel vragen had gesteld. Gelukkig zijn we ze nu kwijt want prettig was het niet. We laten jullie snel weten wat deze criminelen verder beleven :)!

Groetjes P&P

PS de volgende keer weer foto's.

 

17 Reacties

  1. Rudy, Susanne & de rest:
    14 februari 2010
    Hey P&P,
    Hilarisch politieavontuur! Kom weer veilig thuis hoor.
    Jaloersmakend jullie foto's en verhalen.
    SRML&F
  2. Maddy:
    14 februari 2010
    Hallo P&P Gelukkig zijn jullie niet in de kookpot terecht gekomen!
    liefs pa en ma
  3. tante Letta en oom Huib:
    14 februari 2010
    Kun je nu op Ambon lekker weer Jambon d'Ambon gaan eten.... En wat Maddy zegt: wees maar blij dat ze dat niet van je gemaakt hebben.
  4. tante Letta en oom Huib:
    14 februari 2010
    Maar hebben jullie ooit begrepen, wat er nou wérkelijk aan de hand was? Angst voor aanslagen? Angst voor pottenkijkers uit Djakarta?
  5. Gerrit:
    14 februari 2010
    Hoi Makkers,
    Wat een avonturen toch, nu ff teveel nietwaar? Het moet wel leuk blijven en je moet natuurlijk geen attractie gaan worden, hebben ze geen kermis??? ;-) En nu weer lekker crossen met de auto over Seram, mooi toch. Lekker snorkelen en genieten van de natuur. Hoe die kookpot maar ff van je lijf....

    Hals-und-beinbruch, GM
  6. Gerrit:
    14 februari 2010
    Hoe = Hou
  7. Niek en Jacqueline:
    14 februari 2010
    Wat jammer dat jullie "rustige eiland periode" zo vervelend werd verstoord. Maar ja, de politie houdt ook af en toe oefeningen moet je maar rekenen en dit was een uitgelezen kans om alle veiligheidsprotocollen weer even te updaten. Geniet maar weer lekker verder (zonder uniformen en petten). Wij hebben gelukkig de foto's.
    Veel liefs en een dikke knuffel van Niek en Jacqueline
  8. Leny Disse:
    14 februari 2010
    Jongens, wat een verhaal, een klucht als het niet zo intimiderend zou zijn, af en toe. Gelukkig alles goed gegaan.
    Geniet maar weer van Seram!
  9. Oma Driegen:
    14 februari 2010
    kom maar gauw weer naar huis niks waard zo`n wantrouwen zij weten natuurlijk niet dat jullie lieverds zijn en niks in de zin hebben dan de natuur bekijken maar de behandeling is daar door de blanken ook nooit goed geweest wij kunnen er van mee praten de tijd dat her het herrenvolk uit Duitsland was die hadden ook geen vertrouwen in ons .Maar er zijn nog wel andere plekken ga daar maar genieten fijn je stem te horen van morgen Paul liefs voor jullie oma
  10. wil driegen:
    14 februari 2010
    leuk, zo beleef je nog eens wat! Toch heerlijk voor die politiemacht: eindelijk wat te doen. Veel plezier verder en laat me genieten van al die mooie foto`s, tabee
  11. Ronald:
    15 februari 2010
    Gisteren waren paps en mams hier en die vertelden van het verhaal van de "politie" Wel spannend. Iets om nog eens weer over te bomen als jullie thuis zijn. Inmiddels hebben wij het verhaal gelezen.We hopen dat de vakantie van hun doorgaat.
    Genieten jullie er maar van. We wensen jullie nog veel plezier. Liefs Ronald en Henriette
  12. @Win:
    17 februari 2010
    Homeland Security is nu eenmaal iets dat zéér serieus genomen moet worden en twee van die bleekscheten... da's verdacht :)

    Veel plezier op Ambon, waar je hopelijk relaxter kunt genieten!
  13. guido v.d. munckhof:
    19 februari 2010
    Ik snap het wel. Die Paul driegen heb ik persoonlijk ook nooit vertrouwd : ).
  14. Ien en John:
    20 februari 2010
    tjonge-jonge-jonge, die gasten hadden echt niets te doen.... ze dachten vast "eindelijk actie op het eiland" .... de rest van het jaar hebben ze iets spectaculairs te vertellen "ze hebben een aanslag op het eiland voorkomen door manhaftig gedrag" ... jammer van de economische impuls die jullie daar wilden geven ... jammer ! Ahfijn, schouder ophalen en verder genieten. Er is nog zoveel moois
    GENIET ERVAN en laat ons meegenieten via jullie mooi foto's.

    Doei, doei,
    Ien en John
  15. Stefan ten Have:
    20 februari 2010
    -"HQ for Buru commander, callsign actual."
    -"Buru CC, go ahead."
    -"Mr. and Mrs. D. from Holland are on the island. Deploy whole squad. Play piling pressure and bring some bribe cash if offered; over."
    -"Roger. Wilco, over".
    -"Out and clear."
  16. Henk R:
    26 februari 2010
    Had er maar een paar naar nederland gestuurd, dan hebben we wat meer blauw op straat. Ze hebben daar zo te lezen toch niets te doen.

    Groeten en veel plezier

    Henk R.
  17. ineke kooistra:
    11 maart 2010
    Wat een story met al die politie-officers. Hopelijk is de rest van jullie reis wat relaxter.
    Groet en geniet verder,
    Ineke