Kalimantan
26 mei 2010 - Kuching, Maleisië
Hoe kom je je tijd door als je 5 dagen 24h op een lokale ferry in de jungle van Kalimantan zit? Dat was de vraag van een familielid. Goede vraag! … hier is het recept :)
- We beginnen met 100x jezelf voorstellen want iedereen op de boot komt een praatje met je maken. Naast naam, leeftijd, land, burgerlijke staat, altijd de grote verbazing dat je nog geen 3 kinderen hebt na al wel 3 jaar getrouwd te zijn.
- Vervolgens gaan we eten, op het menu rijst met kip. ’s Ochtends, ’s middags en ’s avonds, 3x per dag 5 dagen lang rijst met kip. Enough is enough :)
- In gezelschap lezen we een boek, want ookal spreekt niemand Engels, de buren en kids lezen gezellig mee.
- Praatjes maken we met de bootjongens en keuken-mama. Maar tijdens het eten wordt er gezwegen, want de motor heeft het hoogste woord en kan niet overstemd worden.
- Verder slapen we op een matje, gezellig met z’n allen naast elkaar. We hebben ondertussen het grootste respect ontwikkeld voor Indonesiers die in alle mogelijke houdingen en overal kunnen slapen. Op de grond, zonder matje en zelfs boven de motor met oorverdovend lawaai.
- ’s Ochtends douchen en poepen we tegelijkertijd op de sublieme boot-wc :).
- En we leerden dat je tijdens het varen ook groot onderhoud op de boot kan plegen. Zo werden -net voor donker- nog even de lichten gerepareerd. We hebben in Indonesie amper in een boot gezeten, groot of klein, die niet onderweg gerepareerd moest worden. Gelukkig kan iedereen hier altijd alles fixen! No worries dus.
- Last but not least, genieten genieten en genieten van bovenstaande hilariteiten en de mooie omgeving. Met als hoogtepunt het dagelijkse mandi-moment langs de rivier. Wanneer families naar hun drijvend wc-vlotje gaan om zichzelf en hun kleren te wassen terwijl de kinderen lekker in het water plonzen. Geweldig gezicht en veel gezelligheid.
Wij genieten ervan!
En verder nog 2 mannen-dingen :) die opvielen omdat we deze in onze westerse wereld niet vaak tegenkomen:
- In Sintang, een dorpje diep in de jungle van Kalimantan, was brand in het winkelcentrum uitgebroken in de week dat wij er waren. 25 winkeltjes zijn in de as gelegd. In Nederland wordt zo’n gebied afgezet en opgeruimd. In Sintang waren de eigenaren, de kinderen en de beunhazen de boel aan het opruimen. Zie de foto’s.
- En dan het mooie fenomeen “auto huren in niet-toeristische gebieden”. Pontianak is een grote stad in Kalimantan, echter een auto huren op de airport is niet mogelijk. Hoe dan wel? Je laat het hotel bellen naar iemand die ze kennen met een auto. Die komt even een praatje maken. De voornaamste vragen zijn: de bekende chitchat en dan “waar ga je heen?” (oftewel, hoe zwaar zijn de wegen waarover je wil gaan rijden?) en “wanneer kom je terug”. Als de eigenaar je mag, spreek je een prijs af en leent hij zijn auto aan je uit. Dus: ZONDER identificatie, ZONDER terugkomgarantie, ZONDER betalingsgarantie krijg je de auto mee. Maar ook: ZONDER verzekering. Want autoverzekering kennen ze in deze gebieden niet en als je brokken maakt, dan moet je dit zelf oplossen en betalen, tot zeg – een begrafenis aan toe.
Groetjes P&P
liefs
Karina
Jongens wees vootzichtig maar geniet flink dikke pakkerds van julli Oma Janny
Hier is alles goed. Net een prachtig, zonnig pinksterweekend gehad. Heerlijk! Rutger is druk met sollicitaties bezig. En het lijkt positief. Bij het onderzoekscentrum in Lelystad heeft hij al 2 gesprekken gehad. Afwachten wanneer hij wat hoort. Gisteren ook nog een leuk gesprek gehad bij een commercieel bedrijf die hem erg aanspreekt, omdat het een internationaal bedrijf is en hij waarschijnlijk ook regelmatig naar het buitenland mag, maar er waren nog 3 gesprekken met anderen, dus ook dit is even afwachten. We houden jullie op de hoogte.
groetjes uit Nederland van Sigrid
hartelijke groeten uit Zeeland!
Nella.
Tis net de "love boat", maar dan anders...
Nog heeel erg veel plezier de komende tijd en groetjes aan Paul en Shuba!!!
Dikke kussen
Ben bang dat het een hele cultuurshock wordt om weer terug te komen. Ieder voor zich, in je eentje poepen en dat gescheiden van douchen, in overluxe ruimten, maar wel waterdicht, want alhoewel het nu lente zou moeten zijn lopen we nog steeds in onze lange broek en regent het nog regelmatig. Ik heb vandaag maar weer een trui aan gedaan. Wel is onze tuin waarschijnlijk klaar als jullie terug zijn. Dus kunnen we heerlijk een cocktailtje maken op de veranda. Misschien kan ik jullie dan nog wel een beetje laten nagenieten.
Heel veel lieve knuffels van ons drie-tjes
Ik heb weer even bijgelezen. Leuke verhalen, ga zo door! Mmm, Kip met rijst... effe naar Appie Heijn :-). Veel plezier, genieten van het leven, want het duurt maar even.
George (en Atie)
Wat een leuk verhaal weer! Erg grappig om te lezen...
Die blitse auto is niet van ons hoor... ;) Wij rijden gewoon in een simpele VW Jetta. Haha! Deze auto stond naast de onze en we konden het niet laten om even een foto te maken!
Groetjes!
we zijn wel met het pinksterweekend 6 dagen er tussen uit geweest. (was in Twnte) lekker met de eend, geloof het niet 6 dagen het dak open gehad. nu is het weer dikke pret met de regen. we hopen dat jullie het mooie weer meenemen. als ik jullie verhalen lees. krijg ik zelfs heimwee. dan denk ik, ik wil weg hier. geniet er nog maar van. knuffel Ronald
jullie foto op Bali heb ik nog steeds als op mijn pc op het werk. mijn collega,s vragen dag waar is dat? dan zeg ik mijn volgende vakentie bestenmming Bali
Ik lees allemaal sombere reacties op jullie reis zoals straks is het over.
Laat ik dan zeggen: dat gaat nooit meer over, hier kunnen jullie je hele leven nog van genieten. En de wereld ziet er voorgoed heel anders uit voor jullie. Dat zal alleen wel even wennen zijn voor de mensen in jullie directe omgeving! Ik ben benieuwd of ik daar ook nog last van krijg. Bij de provincie Z-H zijn n.l. nog steeds enkele functies moeilijk in te vullen Paul!
groetjes
Henk R.